معرفی مکتب دادائیسم در فرهنگ و ادبیات غرب
مکتب دادائیسم یکی از مکاتب فکری، فرهنگی و ادبیاتی در غرب بود که در قرن بیستم به وجود آمد. در دایر ة المعارف بریتانیکا چاپ انگلستان در باره مکتب دادا چنین آمده است : دادا مکتب ادبی و هنری بود با دامنه جنگ جهانی و خصلت هیچ گرایانه که از سال 1915 تا 1922 دوام آورد. ظاهراً نام دادا از بریده کلمات کتاب لغت لاروس انتخاب شده است و هیچ معنایی ندارد. برای خواندن اطلاعات بیشتر درباره نگرش و مکتب دادائیسم به ادامه مطلب بروید .
دادائیست ها با هر نظامی مخالف بودند و از نظر آنها بهترین نظام بی نظامی بود. تفکر دائیستها در ادبیات تقریباً مقابل نظر نمادگرایان (سمبولیستها) بود. دادائیست ها سنّت را در ذوق، عادات اجتماعی و مفروضات اخلاقی به مبارزه می طلبیدند اما تخیّل را کاملاً آزاد نمی دانستند و زیبایی شناسی منسجمی را از آن پدید نیاوردند. در واقع این مکتب حاصل ناامیدی و هرج و مرج ناشی از جنگ جهانی بود .
مکتب دادا را جوانی به نام تریستان تزارا از اهالی رومانی و دوستانش طرح ریزی کردند. دادائیستها مجلاتی با نام های میخانه ولتر، دادا و آدمخوار نیز منتشر کردند . آنان به نویسندگان توصیه می کردند که روزنامه و قیچی بردارند و کلمات را از هم جدا کنند و در کیسه بریزند و تکان دهند و بعد آنها را کنار هم بگذارند. تریستان تزارا با بهره گیری از همین سبک نویسندگی قطعه ای ساخته است : « بلوری از فریاد مضطرب می اندازد روی صفحه ای که خزان. شامگاهان آرامی حسن و جمال دوشیزه ای که آب پاشی راه پوشیده از مرداب تغییر شکل می دهد. »
دادائیسم با هیچ یک از قوانین طبقه بندی هنر و زیباشناسی همخوانی ندارد و پیروان آن بیش از حد به پوچی امور جهان معتقدند. آنها برای رهایی از این پوچی، همه سنتهای کهن را لگدکوب خواهش های خود می کنند ولی هیچ عقیده تازه و استواری به جای آن نمی آورند. تریستان تزار بنیانگذار مکتب دادائیسم در سال در میان تشنجات مالیخولیایی خود درگذشت و آندره برتون که خود تا حدی از حامیان دادائیسم بود به همراه هنرمندان دیگری چون لویی آراگون و پل الوار سوررئالیسم را بنا نهادند. ظاهراً عمر مکتب و اندیشه دادائیسم همین جا به پایان رسید .
این پست ادبی و دانشنامه از سایت ایرانی دیتا به معرفی تئوری ها، اندیشه ها و افکار مکتب دادائیسم اختصاص یافت .