متن دعای صباح همراه با ترجمه فارسی
حضرت علی علیه‌السلام بعد از نماز صبح دو رکعت نماز می خوانده که در آن مضامین بلند عرفانی، حکمی و کلامی را در قالب عبارات و الفاظ زیبا و ادبی بیان می‌کرده است. دعای صباح با ذکر و مناجات خداوند و یادی از نعمتهای او از جمله پدید آوردن صبح، آفرینش آسمان، حرکت ستارگان و گردش آفتاب و ماه آغاز شده، سپس به یگانگی، علم، بخشندگی، احسان و رحمت خدا اشاره می‌کند و به پیامبر(ص) و خاندان او سلام می‌فرستد. در ادامه از خداوند حاجت‌های خود را می‌طلبد و با همین خواسته‌ها ادامه می‌یابد. در ادامه نیز به قدرت الهی و توحید پروردگار اعتراف کرده و خداوند را صاحب تمامی کمالات و منزه از هر عیب و نقص می خواند. در پایان بار دیگر از خداوند نیازهای خود را می‌طلبد و با ستایش او دعا تمام می شود. از منابع معتبری که این دعا را نقل کردند می‌توان به اختیارالمصباح اثر سید علی بن الحسین بن حسان بن باقی، علامه مجلسی، خط کوفی به قلم حضرت امیرالمؤمنین (ع)، ذریعه‌الضراعه از فیض کاشانی، الصحیفه العلویه المبارکه از عبدالله بن صالح سماهیجی و … نام برد .
